Hyperkeratose is in de eerste plaats een adaptief fysiologisch verschijnsel dat de weerstand van de opperhuid wil versterken door een versnelde aanmaak van sterk keratineuze cellen. Op blote voeten lopen of zware handenarbeid verrichten genereert bijvoorbeeld op een " reflex " manier een verdikking van de voetzolen en de handpalmen. Dit fenomeen heeft een gunstig beschermend effect, maar veroorzaakt een ongemak op het huidoppervlak dat stug, ruw en gevoelig voor barsten is geworden.
Indien de fysieke belasting plaatselijk is (herhaaldelijk wrijven, permanente druk op een zeer afgebakende zone), neemt de hyperkeratose de vorm aan van eelt. Het meest voorkomende voorbeeld is eelt op de plant van de voet, dat te wijten is aan een te grote belasting van een zeer kleine zone van de huid. Dit zal leiden tot pijnlijke verschijnselen die een vreemd voorwerp dat in contact komt met de voet kan veroorzaken.
Onder de dermatologische pathologieën is het psoriasis die bijna voortdurend hyperkeratotische zones veroorzaakt. De typische vlekken van de ziekte, die aanvankelijk rood zijn, worden bedekt met dikke, zeer dichte schubben, waardoor de huid er schilferig uitziet. Dit ware schild veroorzaakt aanzienlijk esthetisch ongemak, ongemak voor de huid en belemmert ook de intrekking van medicatie tegen psoriasis.